Ga terug naar het overzicht

48 Piano’s met spoed naar Parijs (Frankrijk)

In de periode 1991 tot 1995 reed ik af en toe zelf, door drukte en te weinig chauffeurs, met piano’s van RIPPEN naar Frankrijk. Deze piano’s waren zwaar: 225 a 250 kg en er konden 50 piano’s in de speciale piano-auto worden geladen, twee hoog gestapeld met een tussenvloer. Helaas bestaat Rippen niet meer: hun prachtige piano’s konden onvoldoende concurreren met die vanuit Korea en China. De piano-auto hebben we verkocht aan een piano-fabriek in Sint Petersburg, Rusland.

Met spoed 48 piano’s naar Parijs

In december 1992 of 1993 was het weer zover voor mij. Er moesten 48 piano’s met spoed naar Parijs en ons personeel was al helemaal ingedeeld. Ik belde mijn neef Anne (18 jaar), hij was nog nooit buiten Nederland geweest en had wel zin in een ritje met zijn aardigste oom. Wij in de vroege ochtend op pad, in Brussel en Lille een paar piano’s gelost en om ca. 17 uur, avondspits, kwamen wij aan in Parijs. Waar wij met onze brede en hoge auto door het drukke verkeer laveerden om nog eens drie adressen te lossen.

In 24 uur heel Parijs gezien

Om 22 uur zijn we klaar voor die dag en Anne wil nog wat van de stad Parijs zien, want de volgende dag moeten we weer verder. Ok, doen we, de metro genomen: voor 5 Franc de hele onderkant van Parijs gezien en om 24 uur op een terras een pilsje genomen à 15 Franc: wel erg duur!

Anne: nu nog souvenirs kopen. Ja, maar jongen, alle winkels zijn dicht! Aangezien de ober nergens meer te bekennen was, hebben we de twee bierglazen maar meegenomen en had Anne toch een souvenir vanuit Parijs! Daarna zijn we met de metro teruggereisd naar onze auto.

Nu vliegtuigmonteur

Anne is inmiddels vertrokken naar de USA en volgt daar de opleiding vliegtuigmonteur voor de MAF (hij is dus toch nog goed terechtgekomen). Kijk: dat doen verhuizers aan opleiding van hun medewerkers!